దిబ్బలుదిబ్బలుగా పడిన మంచంతా
ఉన్నట్టుండి కరిగిపోయింది
నిన్నటిదాకా సచ్చినట్టు పడున్న పచ్చిక
పచ్చదనం నింపుకుని
తలారబోసుకున్న కన్నెపిల్లలా కళకళ్ళాడుతూ
ఆకాశంవైపు చూసి వీచే గాలికి తుళ్ళిపడుతుంటే
మనసులో నిన్నటి మంచుతో పూడుకుపోయిన
కాలం చేసిన గాయాలు
ఒక్కొటిగా బయటపడుతూ
మళ్ళీ పచ్చిగా అవుతుంటే
వేడితనం పుట్టించిన జీవంలోంచి వచ్చిన ఈగలు
గాయాల సలుపుని పెంచుతున్నాయ్
కష్టంగా ఉన్నా
*గడ్డకట్టుకునే* ఆ మగతే బగున్నట్టుంది
మనసు గాయాలకి
Apr 11, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
kummaavugaa bhaskar
ReplyDeleteAgree. As much as I hate winter, sometimes I feel that is better.
ReplyDeleteభలే వ్రాసారన్నా
ReplyDeletesuperr