మబ్బులున్నంత సేపే వాన
కష్టాలున్నంతసేపే కన్నీళ్ళు
కలకాలం వానపడదు
కన్నీళ్ళు కలకాలం ఉండవు
మబ్బులు విడిపోతే/వెళ్ళిపోతే నిర్మలమైన ఆకాశం
కష్టాలు తీరిపోతే ఆనందకరమైన జివితం
మళ్ళీ మళ్ళీ వస్తుంటాయి మబ్బులు
మళ్ళీమళ్ళీ వస్తుంటాయి కష్టాలు
అదే జీవితం
May 6, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Well said! Simple and superb truth of life! :-)
ReplyDeleteహ్మ్ !
ReplyDeleteకష్టాలైనా కన్నీళ్లైనా కావేవీ కాలానికి అతీతం అంటారు. వాటికీ ఓ టైమ్ ఉంటుంది. కవిత బాగుంది.
ReplyDeleteఇంతకీ ఇక్కడ నేనో ప్రశ్నవేశాను. జవాబు చెప్పగలరా?
ReplyDeletehttp://premikudu1.blogspot.com/2010/05/blog-post.html
భాస్కర్ గారు భలే ఉంటాయండి మీ కవితలు.. అందరూ అనే మాటైనా మరొక్కసారి ..చాలా బాగా రాసారు :)
ReplyDeleteఊ ఊ
ReplyDeleteఆ తర్వాత రాయలేదు నేను ఒప్పుకోనంతే :)
మధురవాణి గారూ, శ్రావ్యా, విశ్వప్రేమికుడు - ధన్యవాదాలు
ReplyDeleteనేస్తం - నా కవితలు నచ్చాయన్నందుకు ఓ థంప్సప్. :):)
హరే - తమ్మీ!! ఆ తర్వాత ఇంకేముంది, వానలే వానలు, నీళ్ళే నీళ్ళు. :):)