హ్యూస్టన్ డౌన్టౌన్

హ్యూస్టన్ డౌన్ టౌనుకి దగ్గర్లో మిత్రులు ఎవరన్నా ఉంటే admin.websphere@gmail.com కి మెయిల్ ఇవ్వగోరతాను

మీరేవంటారూ?

ప్రవాసభారతీయుల మనసుల్లో  ఎన్ని ప్రశ్నలో. సరిగ్గా సమాధానం దొరక్కా, మింగలేక కక్కలేక లాక్కోలేకా పీక్కోలేక మానసికంగా  ఎన్ని అవస్థలుపడతారో. అసలు అమెరికా  ఎందుకెళ్ళాలటా అంటారు కొందరు, అది వాళ్ళు వెళ్ళనంతవరకే. అదే  అవకాశం వారికొస్తే వెళ్ళటానికి వెనుకాడరు. అదలా ఉంచితే ఒకతని ప్రశ్నలు దానికి మరొకతని సమాధానం ఇక్కడ పెడుతున్నా. మీరేవంటారో చెప్పండి?
Question by someone
Sorry to post this here, but since there are many knowledgeable people here wanted to get some honest feedback. I am planning to move back to india by next year (no hope of GC anytime soon) and with one salary (Wife doesn't work) it is getting pretty tough to get by. I also have one daughter who is 2 yrs old. I have around 30 lakhs in savings which i plan to save in an indian bank and settle down with the interest i receive for monthly expenses. I do not plan to work a 9 - 6 job in india but open up some kind of small business and work part time. The point being to spend more time with my daughter and parents who are getting old.

My questions are

1) Is 30 lakhs savings in a bank enough initially to survive for 6 - 12 months without work. I have my own house in india so rent will not be an issue. What kind of average monthly expenses can i expect including education fees etc.
2) What kind of small business would you recommend opening in india. I am thinking of something like a travel agency or a taxi service. At some point if business does well i can employ some people to run it.
3) In future if i plan to return back to US, and if the dates are beyond my PD would i be able to apply for my GC even though i had left my employer?
4) Will education expenses be a problem for my kid since she is a US citizen?
5) Can i withdraw all the money from my 401k before leaving and should i close all my bank accounts and credit cards before i leave or is it ok if i just leave them as it is after clearing all balances and dues?

This is a big decision for me and i have given myself one year to clear out any issues before leaving for good. Are there any other things i need to do before i leave?

Thanks

ANSWER from someone
I completely agree with other about all the factors of going back to India is practically impossible. I am not saying you can't do it, but Maybe only 1 in 1000 can do that. I also would like to add few things:

1. getting things done like license, bank stuffs etc is so inconvenient, you will start missing US.
2. If you are from bombay, pune, banglore, you will end up spending 3-4 hours in commute only. How will you spend your time with family?
3. Trust me I am not exaggerating but if you have already spend enough years here, you will hate summer in India.

The only key factor for which I will support " the questioner" is his aging parents. There is no better pleasure in life then staying with your aging parents specially when they need you. If this is the case never think twice of going back to India, just go with open mind. If that was not the case, I would have never recommend to go back

Also people always have bad attitude about India (unfortunately includes me also ;)) but I want to point out some good sides also.
1. If you have a big family in India and you are social person, India is the place.
2. Who doesn't miss food of India :)
3. If you work in IT company, you will enjoy the food whole day. I remember one of my friend mentioned, he gets served hot tea and biscuits in the morning, ;) then the lunch and snacks ;) wowww. better than crapy subs and sandwiches here ;)
4. Things are expensive thee days but at the same time you get good pay also. One of my friends has a package of 22 lakhs which be believes is good enough specially he doesn't have any PMI ;)
5. You get maid to do everything ;) Here we fking spend our weekends on grocery, laundry, etc ;)

Bottom-line, if your parents are old and sick and needs you, just go.
If not think twice, thrice before going ;)

వెయ్యిమైళ్ళ నడక

జస్ట్ టు ఇన్స్పైర్!
నేను వెయ్యి మైళ్ళు నడిచినానని గొప్పగా చెప్పటంలేదు కానీ, ఆనందంగా చెప్పుకుంటున్నా. ఈ వెయ్యిమైళ్ళ నడక కేవలం బయట నడుస్తూ రికార్డ్ చేసినవి మాత్రమే. మధ్యలో అనేకం ట్రెడ్ మిల్ మీద నడిచినవి ఉన్నాయి.
ఈ సొద ఎందుకంటే, నడవండి!

నడక మంచిది!!

తల్లీతండ్రీ తర్వాత గురువే అన్న సంస్కృతి మనది

తల్లీతండ్రీ తర్వాత గురువే అన్న సంస్కృతి మనది. తల్లీతండ్రులు దేవుళ్ళు అని అంతటితో ఆగలేదు, గురువుకూడా దేవుడితో సమానం అన్నారు. గురువుకి అంతటి గొప్ప స్థానాన్ని ఇవ్వగలిగిన, ఇచ్చిన సంస్కృతులు ఇతరదేశాలలో ఉన్నాయోలేదో  మరి నాకైతే తెలియదు. గురువుకి శుశ్రూష చేసి గురువు చల్లని చూపులద్వారా  తృప్తిపొందిన రోజులు ఈకాలంలో లేకపోయినా, ఒక మంచి ఉపాధ్యాయుడు బజారులో వస్తుంటే ఊరి అరుగుల మీద కూర్చున్న చిన్నా పెద్దా  అందరూ  లేని నిలబడి గౌరవమివ్వటం నాకింకా గుర్తుంది. అసలు పల్లెల్లో  ఆనాడు చదువుకున్న, జ్ఞానాన్ని మూటగట్టుకుని మోసిన, నలుగురికీ మంచిని పంచిన, విప్లవాత్మక ఆలోచనలను చేసినవారెవరయ్యా అంటే  ఉపాధ్యాయుడే అని చెప్పకతప్పదు.
గురుపూజా  దినోత్సవంసందర్భంగా ఆకాలంలో మా పాఠశాలలో పావలాకి ఒక టికెట్ అమ్మేవారు. దానిమీద డా॥ సర్వేపల్లి గారి బొమ్మ ముద్రించి ఉండేడి. అలా  వచ్చిన డబ్బుని ఏంచేసేవారోమరి నాకైతే  గుర్తులేదు కానీ, మంచిపనికే వాడేవాళ్ళనుకుంటాను. ఎంత బీదరికంలో  ఉండావాళ్ళో  ఉపాధ్యాయులానాడు. తొంభైలదాకా స్కూల్ అసిస్టెంట్ అయినా  స్వర్గీయ మా నాన్నగారికి వెయ్యి వచ్చేదనుకుంటా  జీతం. మారుమూల గ్రామాలకు ట్రాన్సఫర్లు అవి ఇవీ, ఎన్ని కష్టాలో. అన్ని కష్టాల్లోనూ తమ బాధ్యతలను తాము నిర్వర్తించేవాడే  ఉపాధ్యాయుడంటే. కానీ! కాలం మారుతున్నదన్న నెపంతో ప్రైవేటు పాఠశాలలమత్తులో ఉపాధ్యాయవృత్తి కేవలం  ఓ వృత్తిలా మిగిలిపోయింది ఈనాడు. ఉపాధ్యాయులకూ విద్యార్థులకూ  మధ్య ఉండాలసిన బంధం ఏర్పడాల్సిన అనుబంధం బ్రొకెన్ అయ్యింది అని నాకనిపిస్తున్నది.
అటు ఉపాధ్యాయులూ  అంతే  ఉన్నారు ఇటు విద్యార్థులూ  అంతే  తయ్యారౌతున్నారు.
ఏవైనా, ఒక ప్రభుత్వ పాఠశాలలో చదువుకున్నవాడిగా  ఒక ఉపాధ్యాయకుటుంబం నుండి వచ్చినవాడిగా ఉపాధ్యాయులంటే  ఎంతో గౌరవం ఉన్నవాడిగా, ఈవేళ్ళటి పరీస్థితిని చూసి బాధపడకుండా ఉండలేకపోతున్నాను.

యావత్ ఉపాధ్యాయులందరికీ *ఉపాధ్యాయ దినోత్సవ శుభాకాంక్షలు*